محمدرضا حاجی‌عبدالرزاق، روزنامه‌نگار: روز اول رقابت‌های مرحله گروهی لیگ قهرمانان آسیا در منطقه غرب با موفقیت نسبی نمایندگان ایران همراه بود، تا جایی که استقلال و پرسپولیس موفق شدند حریفان خود را شکست دهند و فولاد و تراکتور نیز در دیدار مقابل دو حریف قدرتمند با تساوی میدان را ترک کردند. نتایج به‌دست آمده در روز اول تاحدودی هواداران فوتبال در ایران را امیدوار کرد که بعد از سال‌ها طلسم نتیجه نگرفتن نمایندگان کشورمان البته به‌جز پرسپولیس حداقل در مرحله گروهی شکسته شده و هر چهار نماینده ایران ‌می‌توانند به مرحله حذفی رقابت‌ها راه پیدا کنند و در ادامه به کورس مدعیان قهرمانی برسند. درخصوص دیدار نمایندگان ایران درمقابل حریفان خود با کارشناسی به صحبت پرداختیم که در سه تیم از چهار تیمی که فوتبال ایران در آسیا به‌عنوان نماینده دارد حضور داشته و با صحبت‌های فنی و کارشناسی خود این موضوع را یادآور شد که تمامی نمایندگان کشورمان این توانمندی را دارند که با صدرنشینی یا قرار گرفتن در بین سه تیم دوم برتر گروه‌های پنجگانه جزء ۸ تیم برتر آسیا در منطقه غرب باشند. گفت‌وگوی «فرهیختگان» با سیدمهدی سیدصالحی را در ادامه می‌خوانید.

از بازی پرسپولیس مقابل الوحده صحبت‌مان را آغاز کنیم؛ برد دلچسبی که تقریبا کار را برای شاگردان یحیی گل‌محمدی در ادامه مسیر مرحله گروهی با کسب این ۳ امتیاز راحت کرد.

پرسپولیس در حالی به مصاف الوحده امارات رفت که شرایط جوی ازلحاظ رطوبت یک مقدار کار را سخت کرده بود، این درحالی است که گل‌محمدی تیم را با ترکیب کامل به میدان فرستاد، هرچند نبود سعید آقایی باعث شد تا وحید امیری در پست دفاع چپ این تیم را همراهی کند، اما به‌خاطر بسته بازی کردن تیم اماراتی و همچنین ضعف آنها در خط دفاعی این موضوع باعث شد پرسپولیسی‌ها روی حرکت هوشمند سیدجلال حسینی به گل برسند. در ادامه و بعد از این گل آنها شرایط بازی را اداره کرده و درنهایت سه امتیاز برای سرخپوشان ایرانی به‌دست آمد. بازهم تاکید می‌کنم شرایط جوی روی این دیدار تاثیر گذاشته و بدن بازیکنان در دقایق پایانی تحلیل رفته بود، اما درمجموع به‌نظر من بازی‌های اول بسیار سخت است، ولی مهم ۳ امتیاز بازی بود که برای نماینده کشورمان در این گروه به‌دست آمد.

درباره پرسپولیس این سوال به‌وجود می‌آید که چرا همچنان ضعف گلزنی باوجود دارا بودن مهاجمان خوبی مثل مغانلو، عبدی و آل‌کثیر در این تیم مشهود است، تا جایی‌که این نقطه‌ضعف از لیگ برتر به رقابت‌های آسیایی راه پیدا کرده و بازهم سیدجلال ناجی سرخپوشان می‌شود.

پرسپولیس در لیگ برتر به‌خاطر اینکه مهاجم نداشت مجبور شد بیشتر از بازیکنانی استفاده کند که پست اصلی آنها مهاجم نبود و در خط هافبک بازی می‌کردند؛ مثل امید عالیشاه یا وحید امیری و بعضا احمد نوراللهی، این درحالی است که مدت زمان چندانی از اضافه شدن شهریار مغانلو به پرسپولیس سپری نمی‌‌شود و آل‌کثیر نیز در این مدت محروم بوده و به‌تازگی به ترکیب این تیم برگشته است. ازسوی دیگر از زمانی که بشار رسن از پرسپولیس رفته، یک مقدار آن بازیکنی که باید میانه میدان و چپ و راست توپ و میدان را در دست گرفته و پرسپولیس را بالانس کند، در ترکیب این تیم وجود ندارد، هرچند با بازگشت مهدی‌ترابی کمی تا قسمتی این نقیصه برطرف شده است، با این‌حال هنوز استرس در بین مهاجمان پرسپولیس وجود دارد. این گل نزدن‌ها به این دلیل است که به‌جز بحث روحی و روانی، ۲ بازیکن درحال حاضر در خط حمله پرسپولیس قرار گرفته‌اند که به‌تازگی به ترکیب این تیم رسیده و یک مقدار زمان می‌برد تا با یکدیگر هماهنگ شده و با شرایط اخت بگیرند. با این‌حال در هرصورت مهم کسب پیروزی است. وقتی گلی به ثمر می‌رسد، همه تاثیرگذار هستند. همان‌طور که وقتی گل خورده می شود، بازهم موثر هستند. مهم این بود که پرسپولیس با برد بازی‌ها را شروع کند که این اتفاق این مهم را رقم زده، چون در چنین تورنمنت‌هایی همیشه سه امتیاز اول مهم است.

دیدار تراکتور مقابل پاختاکور بازی عجیبی بود و درحالی‌که شاگردان خطیبی خیلی راحت به دو گل رسیدند، اما راحت‌تر ۳ گل خوردند و درنهایت بازی با تساوی به پایان رسید.‌ درمورد این بازی چه صحبتی دارید؟

پاختاکور جزء تیم‌های خوب ازبکستان است و همین الان از پنج بازی در لیگ ازبکستان ۱۵ امتیاز گرفته و همیشه خود را یک تیم قدرتمند و توانمند نشان داده است. از آنجاکه این تیم بازیکنان شوت‌زنی دارد و درگیرشونده و جنگنده بازی می‌کند، تیمی قدرتمند به‌شمار می‌رود، با این‌حال تراکتور درحالی‌که دو بر صفر جلو افتاد که به‌نظر من رسول خطیبی خیلی خوب حریف ازبکستانی را آنالیز کرده بود، با این‌حال هنوز که هنوز است ضعف خط دفاعی تراکتور پوشش داده نشده و علت اصلی اینکه این تیم هنوز در لیگ برتر نیز نتوانسته نتیجه بگیرد، به خلأ خط دفاعی و هافبک دفاعی تبریزی‌ها برمی‌گردد، به‌خصوص در این بازی که دو گل را به یک شکل خوردند که این نشان می‌دهد هنوز خط دفاعی تراکتور ضعف دارد و رسول خطیبی باید هرچه سریع‌تر این مشکل را برطرف کند. به‌نظر من خیلی راحت خط دفاعی این تیم جا مانده و فنا می‌شود و خیلی راحت گل می‌خورد و این موضوع یکی از ضعف‌های بزرگ این تیم است که دفاع فردی و دفاع تیمی‌اش همچنان مشکل دارد. در هرصورت بازی‌ای که دو بر صفر برنده هستید و می‌توانید با مدیریت کردن آن پیروز از میدان خارج شوید، اما وقتی این اتفاق نمی‌افتد این موضوع به مدیریت و درک و فهم همه بازیکنان از شرایط در میدان برمی‌گردد که به‌نظر من شاگردان خطیبی نشان دادند هنوز در این امر خبره نشده‌اند.

می‌توان گفت تراکتور ترکیب خوبی دارد، اما بازیکنان این تیم ازلحاظ مهره در این ترکیب بالانس نیستند و همین موضوع به نقطه‌ضعف اصلی این تیم تبریزی تبدیل‌ شده است؟

من احساس می‌کنم از زمانی که احسان حاج‌صفی از تراکتور جدا شد، یک مقدار وسط زمین این تیم خالی شده و به‌خصوص اینکه اکبر ایمانی نیز تنها مانده، هرچند خود این بازیکن نیز حداقل در دیدار مقابل پاختاکور در سطح بالایی بازی نکرد و به‌نظر می‌رسید آن آمادگی همیشگی را ندارد، روی همین حساب به‌نظر من خط دفاعی و هافبک دفاعی تراکتور مقابل پاختاکور کم آوردند و آن‌طور که باید و شاید نتوانستند در آن شرایطی قرار بگیرند که از بازی‌ای که می‌شد امتیاز آن را به‌دست آورد، به‌راحتی پیروزی را با تساوی تغییر دادند.

به دیدار فولاد مقابل قهرمان قطر یعنی السد برسیم؛ دیداری که پیش‌بینی می‌شد تیم قطری برنده این میدان باشد، اما این اتفاق نیفتاد.

به‌نظر من فولاد با بردی که مقابل العین به‌دست آورد، با یک روحیه مضاعف وارد این میدان شد. در هرصورت تمام تیم‌های عربی حوزه خلیج‌فارس روی شاخ بازیکنان خارجی‌شان می‌چرخد، چراکه بازیکنان عربی آنها بازیکنان کندی به‌شمار می‌روند و این درحالی است که حداقل بهترین کیفیت در بین بازیکنان عربی را قطری‌ها به‌خاطر هزینه‌های سنگینی که می‌کنند دارند، اما به‌علت اینکه خیلی باز بازی می‌کنند و ازسوی دیگر بازیکنان ایرانی با جان و دل به میدان می‌روند تا خودشان را نشان بدهند، فولاد نیز به‌واسطه همین دو اتفاق شب خوبی را سپری کرد و هم مقابل العین و هم السدی که بدون باخت قهرمان قطر شده بود، توانست نمایش‌های خوبی داشته باشد. در این دیدار السد بازی را خوب شروع کرد، در ادامه بازی برابر دنبال شد، اما همبستگی و وحدت تاکتیکی فولادی‌ها و گل نخوردن این تیم در مقابل العین و دقایق طولانی مقابل السد کمی تا مقداری روحیه و اعتماد به‌نفس را نزد شاگردان نکونام به‌وجود آورده، با این‌حال اگر فولادی‌ها یک مقدار بهتر می‌توانستند تمرکز خود را در خط دفاعی بالا ببرند، سه امتیاز بازی را می‌گرفتند و در ادامه شرایط مطلوب‌تری پیدا می‌کردند.

با این‌حال در پایان نتیجه‌ای به‌دست آمد که کسی فکرش را نمی‌کرد، هرچند اگر فولاد خوش‌شانس‌تر بود، می‌توانست برنده این دیدار باشد.

بله، همان‌طور که گفتم، ۴ گلی که فولادی‌ها به العین زدند روحیه بالایی را برای این تیم به ارمغان آورد و به‌خصوص این امر در بین بازیکنان جوان و آنهایی که برای اولین‌بار در آسیا بازی می‌کردند بسیار تاثیرگذار بود و باعث شد ترس و استرس از آنها دور شود. آنها با یک روحیه مضاعف به میدان آمده و درکنار این دسته از بازیکنانی مثل احمدزاده، شیمبا، ساسان انصاری، پاتوسی و سایر نفرات باتجربه ترکیب خوبی را به‌وجود آورده‌اند و این درحالی است که نکونام نیز حریفان را به‌خوبی آنالیز کرده و امیدوارم فولاد همین روند را ادامه بدهد.

به استقلال برسیم؛ آبی‌های ایران نیز دست به کار بزرگی زده و در عربستان آتش‌بازی به‌راه انداختند.

استقلال مقابل تیمی بازی داشت که 6 هفته در لیگ عربستان شکست خورده و مربی صربستانی این تیم تغییر کرده است. لارنسیو به‌جای سرمربی قبلی برای اولین‌بار در دیدار مقابل استقلال هدایت تیم عربستانی را به‌عهده گرفته بود، این درحالی است که عمده بازیکنان الاهلی از ابتدای فصل در لیگ عربستان این تیم را همراهی کرده و در این بحران به‌وجود آمده در ماه‌های اخیر سهیم بودند. الاهلی تا پیش از این با سیستم 4-1-4-1 به میدان می‌رفت، اما با هدایت لارنسیو سیستم این تیم مقابل استقلال به 4-2-3-1 تغییر پیدا کرد و این یعنی درمقابل استقلال سرمربی الاهلی از دو هافبک دفاعی استفاده کرد. به‌نظر من از شرایط بازی معلوم بود که الاهلی چه ازلحاظ بدنی و چه ازلحاظ روحی و روانی آماده نیست، این درحالی است که همه می‌دانند تیم‌های عربستانی در زمین خودشان باصلابت‌تر بازی می‌کنند.

البته استقلال هم بازی خوبی را به نمایش گذاشت.

استقلال با برخی تغییرات با سیستم 4-4-2 به میدان رفت، این درحالی است که این تیم به‌واسطه صلابت و آمادگی‌ای که داشت خیلی خوب بازی را شروع کرد و زود به گل رسید. در ادامه شاگردان مجیدی بازی را مدیریت کردند، اما روی اشتباه بچگانه میلیچ و پنالتی‌ای که او تقدیم کرد، بازی یک - یک شد، اما در نیمه دوم با تغییراتی که مجیدی داد و با تغییر سیستم به 4-2-3-1 استقلالی‌ها توانستند به گل دوم برسند. در ادامه با گل سوم بازیکنان این تیم با این تفکر که بازی را برده‌اند، یک مقدار با خیال راحت کار را ادامه داده و بازی را ول کردند و همین مدیریت نکردن باعث شد تا الاهلی حملاتش را بیشتر کند، این درحالی است که با ورود شیخ دیاباته در این لحظات به‌جای میلیچ یک مقدار سطح کیفی خط هافبک استقلال دچار مشکل و باعث شد تا تیم عربستانی از اشتباهات فردی آبی‌ها استفاده کند و به گل دوم برسد، اما تعویض‌های مجیدی و گل چهارم که توسط قایدی به‌ثمر رسید، شرایط را کامل به‌صورت استقلال تغییر داده و شیرازه الاهلی ازهم پاشید که درنهایت گل پنجم هم برای استقلال به ثمر رسید. به‌نظر من اگر استقلال دیرتر به گل چهارم می‌رسید، شاید اتفاقات دیدار تراکتور و پاختاکور تکرار می‌شد و به‌موقع گل چهارم به‌ثمر رسید.

بعد از قرعه‌کشی خیلی‌ها اذعان داشتند که استقلال در گروه مرگ است. با این وضعیت می‌توان به شرایط آینده این تیم در این گروه امیدوار بود؟

به‌نظر من استقلال در گروه مرگ نیست، چون الاهلی آن شرایط همیشگی سال‌های قبل را ندارد. به‌نظر من سخت‌ترین حریفان استقلال الشرطه و الدحیل هستند. البته نماینده عراق با شکست از حریف قطری روحیه کمتری دارد و استقلال نیز به‌نظر من مانند فولاد، تراکتور و پرسپولیس نشان داد که همه این نمایندگان کشورمان می‌توانند از گروه‌های خود صعود کنند و معتقدم هر چهار نماینده ایران این توانمندی و صلابت را دارند که راهی مرحله حذفی بشوند.